شاید دیگه تنها نیستم

به نام خداوند بخشنده و مهربان

«سال مهارت های رفتاری»

دفترچه خاطرات عزیزم ، امروز برایم روز خوبی بود. حمید بعد از مدت ها به جزیره اومد ، محمد گفت که فردا به جزیره میام . حالا دیگه فکر می کنم که اون قدر ها هم تنها نیستم . حالا دیگه می دونم که برای بقیه مهم هستم. اون قدر مهم که برای تنها نبودن من میان قزوین و لحظه ی تحویل سال رو کنار من میمونن . اون قدر مهم که برنامه های سفرشون رو جابه جامی کنن تا در جشن جزیره شرکت کنن. اون قدر مهم که از کارشون میزنن و پیش من میان.

شاید دیگه بهتره به این فکر کنم که در اوج تنهایی ، تنها نیستم . شاید بهتره که حالا من هم اخلاقمو عوض کنم تا به اون ها ثابت بشه که اون ها هم برای منم مهم هستن.

من ملیکا رو دارم. دختری که وقتی نون میریزی تو تنگ آبش و اون غذا می خوره لذت می بری.شاید در آینده خدا چیز های بیشتری بهم بده ولی من هم باید یک چیزی رو بدم تا چیزی رو به دست بیارم.