در جست و جوی پلنگ

به نام خداوند بخشنده و مهربان

«سال مهارت های رفتاری»

آن روز که اشک های من سرازیر شد و فهمیدم که زندگی کمی سخت تر از آن است که تصور می کنم ، زمانی بود که باید می فهمیدم قدم برداشتن به سوی خوشبختی آسان تر از آن است که تصور می کنم.

شب سیاه فرا می رسد و من بار دیگر بدون دیدن رنگ روشنایی از خواب بر می خیزم. من دچار دگرگونی زمانی شده ام و در بعد چهارم زندگی ام گم شده ام! حتی دیگر خودم دلم برای خودم نمی سوزد . من به خوبی می دانم که وضعیت آدم ها هرچقدر هم قوی باشد، بسیار شکننده تر خانه عنکبوت است « و همانا خانه عنکبوت از سست ترین خانه هاست» . پس نباید به اندک خوشی امروز بسنده کرد و در همین حین نباید از تلخی های روزگار به ستوه آمد. باید رفت و رفت شاید که باید به سمت خوشبختی رفت و کلمه شکست را از واژه نامه ذهن پاک کرد.

بالاخره دیر یا زود به نتیجه ای خواهیم رسید ولی چه بهتر که این امر زودتر  به وقوع بنشیند. برای موفق شدن نیاز به شناخت درونی و تطبیق دادن خود با محیط بیرونی است. کافی است با نظام قراردادی زندگی هماهنگ شد و همرنگ جماعت شد. گرچه این همرنگ شدن بدین معنا نیست که در هر کاری از جماعت تقلید کن بلکه باید فقط نظم زندگی خود را بر اساس نظمی که در نظام طبیعت حاکم است ، تطبیق داد.

یکی دیگر از راه های موفقیت حرکت است! شاید لذت در آن باشد که به مانند پلنگ مسیر را به سرعت طی کنیم اما نباید فراموش کنیم که لاکپشت هم بالاخره مسیر را می پیماید. حرکت منجر به رسیدن می شود. برخی از ما رسیدن را در گام های پلنگ می بینیم و به این نمی اندیشیم که لاکپشت هم بالاخره به مقصد نهایی می رسد. لاکپشتوار به سمت هدف رفتن بهتر از این است که بایستیم و در اندیشه دویدن با گام های پلنگ ، غرق بشویم.

می شود پیاده به سمت مقصد رفت و خدا را فراموش نکرد! خدا نیز بندگانش را فراموش نمی کند و زمانی که بنده اش لایق ارتقاء درجه باشد او را به مدارج بالاتر می رساند. شاید در راه کسی باشد که در کمین ایستاده است تا به شما پاهای پلنگ را بدهد ولی اگر شما از ابتدا فقط به پاهای پلنگ فکر کنی ، هیچ گاه به آن نمی رسی!

در ذهن می توان دنیا را دگرگون کرد ولی در عمل می توان طعم دگرگونی را چشید!