گرگ های شکارچی

به نام خالق هستی

« سال خوش صحبتی و استقلال مالی »

بر می خیزد و کتری را لبریز از آب می کند تا جایی که سرریز جوشیدنش شود . این بار دیگر بهانه نمی گیرد. دیگر از تنهایی و سکوت شبانه دلگیر نیست و تنهایی را بخشی از زندگی خویش می داند . گرگ ها باید شکارچی باشند و غیر از این گرگ بودنشان ارزش ندارد . اما او شکارچی نشده است ، هنوز خیلی جوان است و راه زیادی در پیش دارد با آن که زمان ، بلند ترین راه ها را کوتاه می کند و طولی نمی کشد که زمان به پایان می رسد بی آنکه راه طی شده باشد.

او کمتر از 3 ماه فرصت دارد برای رسیدن به اولین هدف ! او دیگر خسته نیست و با همین داشته هایش نهایت لذت را می برد . سعی می کند که غمگین نشود . او از تنهایی اش لذت می برد اما می داند که گرگ ها با هم خطرناک تر و مقتدر تر هستند.

زندگی قشنگ تر از آن است که بخواهیم با غم آن را دگرگون کنیم اما نباید فراموش کرد که خشن ترین گرگ های زمانه نیز گاهی اشک می ریزند و درون خود را خالی می کنند. آینده و گذشته کاری جز دگرگون کردن مسیر زندگی ندارند و ما ناگزیر هستیم تا این دگرگونی را در مسیرش قرار دهیم . ماهی ها گاهی مسیر را خلاف جهت رودخانه شنا می کنند تا شاید با این روش بدن سازی کنند اما آیا همه آن ها آرنولد می شوند ؟ باید قبل از تغییر مسیر همه جوانب را بسنجند ، شدت آب و دمای آب تاثیر مهمی در عملکرد آنان دارد. می گویند ما ماهی نیستیم اما شناگران خوبی هستیم گرچه آب قطع است !

به این می اندیشم که چای با شکلات خوشمزه تر است یا با قند اما نباید فراموش کرد که امسال برای دانه های قهوه است . از آینده می ترسم ، از خاطرات تلخی که در انتظار من است می ترسم . گرچه ترسیدن خوب نیست اما به خوبی می دانم که گرگ ها هم قبل از شکار از چوپان و سگ های شکاری اش می ترسند اما با هدف رسیدن به گوشت شیرین خود را به دل حادثه می زنند. پس ترس من قابل ستایش است و ترس همیشه بد نیست . به امید روز های بهتر تلاش خواهیم کرد تا آینده را بسازیم.

به امید خدا ...